Kliknij tutaj --> 🐂 wysokość zadośćuczynienia po wypadku komunikacyjnym forum

Zadośćuczynienie za śmierć osób bliskich. Polskie prawo przewiduje przyznanie zadośćuczynienia za śmierć osób bliskich. W przypadku śmierci członka najbliższej rodziny, w tym również brata, w wypadku komunikacyjnym odpowiedzialność za zdarzenie ponosi ubezpieczyciel sprawcy zdarzenia. Skutki wypadku: złamanie ręki, stłuczenie biodra, długotrwałe zwolnienie lekarskie, niezbędna pomoc osób trzecich w codziennych czynnościach, rehabilitacja. Żądanie powódki: 20 tysięcy złotych zadośćuczynienia, 3 tysiące złotych zwrotu kosztów leczenia, zwrot kosztów procesu. Omawiając roszczenia powypadkowe jakie przysługują roszczącym w pierwszej kolejności należy określić czy teść lub teściowa zaliczani są do grona najbliższej rodziny w myśl art. 446 § 4 k.c. Niniejszy artykuł odpowie także na pytania kto jest zaliczany do osób najbliższej rodziny w kontekście roszczeń odszkodowawczych, jak również jakie przesłanki wpływają na W zakresie krzywdy psychicznej, doznanej traumy dzieci mogą dochodzić zadośćuczynienia po śmierci Ojca w wysokości od 40.000,00 do 150.000,00 zł. Wysokość zadośćuczynienia Wysokość możliwego do pozyskania zadośćuczynienia zależna jest od wieku dzieci, zacieśnienia relacji rodzinnych, stopnia pogorszenia się sytuacji Zadośćuczynienie w polskim prawie. Zadośćuczynienie jest instytucją znaną zarówno prawu cywilnemu, jak i karnemu, choć w tym drugim odgrywa zdecydowanie mniejszą rolę. Uzyskanie zadośćuczynienia lub jego części w procesie karnym jest możliwe na podstawie art. 46 § 1 kodeksu karnego. Należy jednak pamiętać, że głównym celem Site De Rencontre Gratuit Et Sérieux Belge. Wbrew bardzo powszechnej wśród osób poszkodowanych opinii, najwyższe kwoty zasądzane są najczęściej nie z tytułu odszkodowania, ale z tytułu zadośćuczynienia. Zadośćuczynienie pieniężne ma za zadanie zrekompensować osobie poszkodowanej krzywdę, jakiej doznała np. w związku z wypadkiem komunikacyjnym. Ma na celu złagodzenie oraz wynagrodzenie doznanych cierpień fizycznych i psychicznych. Przykład: Pani X jadąc rowerem została potrącona przez samochód. Doznała złamania wieloodłamowego kości podudzia prawego, ogólnych otarć ciała, a także miała rozciętą skórę na czole nad prawym okiem. Przeszła dwie operacje prawej nogi, na czole po szyciu pozostała widoczna blizna długości ok. 7 cm. Pani X odbyła leczenie w poradni chirurgicznej i ortopedycznej oraz długotrwałą rehabilitację. Aktualnie Pani X porusza się o kulach. Noga Pani X najprawdopodobniej nigdy nie wróci do dawnej sprawności. Pani X długo nie mogła pogodzić się z faktem, iż uległa wypadkowi, odczuwała zmiany nastroju, lęki oraz cierpiała na bezsenność. Pani X obawia się, że znowu może ulec wypadkowi. W związku z tym przez długi czas korzystała z pomocy psychologa. Pani X w dniu wypadku miała 67 lat, pobierała emeryturę i była osobą samotną. Po wypadku Panią X przez kilka miesięcy opiekowali się sąsiedzi. Sytuacja ta powodowała u Pani X poczucie bezradności i wstydu. Aktualnie Pani X nadal potrzebuje pomocy w niektórych codziennych czynnościach. Przed wypadkiem Pani X była osobą w pełni sprawną, samodzielną i towarzyską. Po wypadku zmieniła się, zamknęła w sobie i rzadko wychodzi z domu. Pani X nie może już jeździć na rowerze, co zawsze sprawiało jej dużą przyjemność. Przed wypadkiem Pani X miała podwyższone ciśnienie, ale rzadko odbywała wizyty u lekarza rodzinnego. Cierpienia fizyczne W podanym wyżej przykładzie krzywda Pani X wiąże się z cierpieniami fizycznymi, spowodowanymi złamaniem wieloodłamowym kości podudzia prawego, odczuwanym bólem, przejściem dwóch operacji, które obciążyły organizm znieczuleniem. Cierpienia fizyczne to także ból i trudy rehabilitacji. Istotne jest, iż noga Pani X najprawdopodobniej nigdy nie wróci do dawnej sprawności. Pani X aktualnie porusza się o kulach. Blizna na czole Pani X jest widoczna. Cierpienia psychiczne Krzywda wiąże się również z cierpieniami psychicznymi, czyli wszystkimi negatywnymi emocjami, wspomnieniami, jakie Pani X odczuwa w związku z wypadkiem. Po wypadku Pani X miała zmiany nastroju, lęki, cierpiała na bezsenność. Nie mogła przestać myśleć o wypadku. Obawiała się, że wypadek może się powtórzyć, dlatego gdy szła ulicą, czuła ciągły niepokój. Pani X bardzo przeżyła to, że po wypadku była zdana na pomoc sąsiadów, czuła się dla nich ciężarem, wstydziła się swoich ograniczeń fizycznych. Aktualnie Pani X nadal potrzebuje pomocy w niektórych codziennych czynnościach, co bardzo ją przygnębia. Pani X nie może już jeździć na rowerze, co zawsze sprawiało jej dużą przyjemność. Brakuje jej tego. Pani X nadal obawia się o rokowania na przyszłość, gdyż jej noga najprawdopodobniej nigdy nie wróci do dawnej sprawności, dlatego jest nerwowa i rozdrażniona. Po wypadku Pani X przez długi czas korzystała z pomocy psychologa. Aktualnie Pani X stała się zamknięta w sobie, rzadziej niż przed wypadkiem wychodzi z domu. Blizna na czole ciągle przypomina jej o wypadku. Czynniki, które mają wpływ na wymiar kwoty należnej tytułem zadośćuczynienia pieniężnego dla Pani X to przede wszystkim: • doznane w wypadku obrażenia ciała, • stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu, • rokowania na przyszłość, • fakt, iż Pani X jest osobą samotną w starszym wieku, w związku z czym nie ma oparcia w bliskich, a konstrukcja psychiczna osób starszych z przyczyn naturalnych jest słabsza niż u osób młodych, • fakt, iż Pani X przed wypadkiem była osobą w pełni sprawną i samodzielną, a po wypadku sprawność fizyczna Pani X jest ograniczona, gdyż Pani X porusza się o kulach, • fakt, iż przed wypadkiem Pani X była towarzyska, a po wypadku stała się zamknięta w sobie i rzadziej niż przed wypadkiem wychodzi z domu, •uczucie bezradności, wstydu i bycia ciężarem, jakie towarzyszyło Pani X, gdy po wypadku opiekowali się nią sąsiedzi oraz fakt, iż aktualnie Pani X nadal potrzebuje pomocy w niektórych codziennych czynnościach, • zmiany nastroju, lęki odczuwane przez Panią X, a co za tym idzie konieczność wizyt u psychologa, • sąd rozpatrzy całościowo sytuację życiową Pani X zarówno w okresie przed wypadkiem, jak i po wypadku. Wysokość kwoty przyznanej osobie poszkodowanej tytułem zadośćuczynienia zależy od oceny sądu, który bierze pod uwagę całokształt okoliczności w sprawie. Nie ma żadnych zestawień, które wskazywałyby, jaka kwota jest należna przy konkretnych obrażeniach. Sąd ocenia krzywdę doznaną przez osobę poszkodowaną, jej cierpienia fizyczne i psychiczne, porównuje życie osoby poszkodowanej z okresu sprzed doznanego urazu z życiem po urazie. Karolina Zawada Napisany przez: Tomasz KosterkaData:Kategoria:Wszystkie wpisyTagi: adwokat rybnik, kancelaria adwokacka rybnik, kolizja, odszkodowanie, prawnik rybnik, sprawy cywilne, wypadek, zadośćuczynienieKomentarz: 0ZADOŚĆUCZYNIENIE – WYPADEK KOMUNIKACYJNYZADOŚĆUCZYNIENIEZadośćuczynienie to świadczenie, które jest wypłacane z tytułu bólu, krzywdy i cierpienia na jakie jesteś narażony w wyniku wypadku komunikacyjnego. Innymi słowy zadośćuczynienie to świadczenie, które ma zrekompensować Twoje starty niemajątkowe, które jak już wskazywałem poprzednio zostaną pokryte przez odszkodowanie. Więcej informacji na temat odszkodowania znajdziesz w tym miejscu: odszkodowanie-wypadek komunikacyjny Zadośćuczynienie ma za zadanie zrekompensować wszelkie negatywne przeżycia związane z udziałem w wypadku drogowym. Dotyczy to zarówno cierpień fizycznych takich jak ból i niedogodności związanych z przebytym urazem jak i negatywnych przeżyć psychicznych. Nie ulega wątpliwości, iż udział w wypadku drogowym stanowi bardzo negatywne przeżycie emocjonalne. Często skutkiem udziału w takim zdarzeniu jest lęk przed udziałem w ruchu lądowym. Niejednokrotnie osoby, które uczestniczyły w wypadku drogowym panicznie obawiają się powtórki takiej sytuacji. Tak więc w teorii z tytułu udziału w zdarzeniu drogowym należy Ci się zadośćuczynienie. Czy jednak zawsze ubezpieczyciel przyjmuje swoją odpowiedzialność w adekwatnym stopniu?PRAKTYKAW praktyce niestety ubezpieczyciele za wszelką cenę starają się ograniczyć swoją odpowiedzialność. Oczywiście bardzo trudno ustalić w sposób niebudzący żadnych wątpliwości wysokość zasadnego zadośćuczynienia. Wysokości zadośćuczynienia nie reguluje jakikolwiek akt prawny. W tym zakresie mogę się jedynie odwoływać do mojego doświadczenia zawodowego oraz dotychczasowego orzecznictwa. Już nawet drobny uraz wywołany wypadkiem komunikacyjnym upoważnia Cię do dochodzenia zadośćuczynienia. Podkreślam, że nawet brak doznania tak zwanego trwałego uszczerbku na zdrowiu nie wyłącza odpowiedzialności ubezpieczyciela. Same negatywne przeżycia związane z udziałem w zdarzeniu drogowym oraz drobne urazy np. w wyniku ucisku pasów bezpieczeństwa mogą stanowić podstawę do dochodzenia zadośćuczynienia na poziomie kilku tysięcy złotych. Przy poważniejszych urazach zadośćuczynienie może wynosić kilkadziesiąt, a w skrajnych przypadkach nawet kilkaset tysięcy złotych. Są to niestety kwoty, które bardzo rzadko są wypłacane przez ubezpieczycieli dobrowolnie. Pamiętaj, że Twoje zadośćuczynienie, które zostało wypłacone „dobrowolnie” przez ubezpieczyciela jest z dużym prawdopodobieństwem rażąco OTRZYMA ZADOŚĆUCZYNIENIEZadośćuczynienie należy się osobie pokrzywdzonej w wypadku drogowym, w którym ma status osoby pokrzywdzonej. W tym miejscu zwracam uwagę, że status pokrzywdzonych mają również pasażerowie pojazdu, który spowodował daną kolizję drogową. W takiej sytuacji odpowiedzialny jest zakład ubezpieczeń, który ubezpiecza pojazd sprawcy kolizji. Pamiętaj, że zadośćuczynienie należy Ci się nawet w sytuacji, w której pojazd sprawcy nie posiadał obowiązkowego ubezpieczenia OC. Twoje roszczenie należy wtedy skierować do Ubezpieczeniowego Funduszu – MOŻLIWOŚĆ DOCHODZENIA ZADOŚĆUCZYNIENIA NAWET DO 20 LAT OD WYPADKU ! Co do zasady roszczenia z tytułu umów ubezpieczenia przedawniają się z upływem lat trzech. Wyjątek stanowią jednak roszczenia, których dochodzimy z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia OC sprawcy wypadku drogowego. Takie roszczenie zgodnie z artykułem 4421 kodeksu cywilnego przedawnia się z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się albo przy zachowaniu należytej staranności mógł się dowiedzieć o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Termin ten jednak nie może przekraczać 10 lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę. Wyjątek stanowi szkoda, która wynikła z tytułu zbrodni lub występku. Takie roszczenie ulega przedawnieniu z upływem 20 lat od dnia popełnienia przestępstwa, bez względu na wiedzę poszkodowanego dotyczącą sprawcy takiego zdarzenia. Co do zasady większość poważniejszych wypadków drogowych stanowi SĄDUW sprawach, w których dochodzisz od ubezpieczyciela zadośćuczynienia lub odszkodowania z tytułu Twojego udziału w wypadku komunikacyjnym istnieje możliwość wyboru sądu. Sądem właściwym jest alternatywnie Sąd, w którego obszarze właściwości doszło do zdarzenia drogowego lub sąd właściwy dla Twojego miejsca zamieszkania. Właściwość rzeczową sądu uzależnia wartość przedmiotu sporu. Co do zasady właściwy jest Sąd Rejonowy, natomiast dla roszczeń przekraczających wartość złotych właściwy będzie Sąd – ŚMIERĆ OSOBY NAJBLIŻSZEJNiestety statystycznie na polskich drogach wciąż jest bardzo niebezpiecznie i niemal każdego dnia dochodzi do wypadków drogowych ze skutkiem śmiertelnym. Należy pamiętać, że w takiej sytuacji zadośćuczynienie należy się członkom najbliższej rodziny zmarłego. Żaden przepis nie reguluje zarówno wysokości takiego zadośćuczynienia jak i katalogu osób, które mogą się go skutecznie domagać. Temat ten ze względu na jego doniosłość oraz stopień skomplikowania omówię w odrębnym byłeś poszkodowany w wypadku komunikacyjnym i otrzymałeś zaniżone zadośćuczynienie lub w ogóle odmówiono Ci wypłaty zadośćuczynienia, zapraszam do bezpośredniego kontaktu z kancelarią adwokacką w Rybniku w celu nieodpłatnej analizy Tomasz Kosterka Każdy poszkodowany w wypadku komunikacyjnym może starać się o zadośćuczynienie za uszczerbek na zdrowiu. Musi jednak spełnić określone warunki. Należą do nich rodzaj obrażeń, ich powagi, dolegliwości oraz konsekwencje na przyszłość. Na tej podstawie szacuje się kwotę zadośćuczynienia, które powinien wypłacić zakład ubezpieczeń. Rodzaje odszkodowań możliwych do uzyskania W przypadku odszkodowań komunikacyjnych kwoty możliwe do uzyskania przez poszkodowanych są ściśle powiązane z poziomem uszczerbku na zdrowiu. Roszczeniem, które jest najczęściej formułowane przez poszkodowanych, jest zadośćuczynienie za uszczerbek na zdrowiu. Jest to rekompensata za dolegliwości poniesione na zdrowiu, zarówno fizycznym, jak i psychicznym. Zadośćuczynienie za wypadek jest świadczeniem, które nie zakłada rekompensaty straty finansowej mierzalnej w pieniądzu. Jej celem jest przyznanie świadczenia, które nie ma swojego odpowiednika w postaci wartości pieniężnej. Poszkodowani mogą wnosić o przyznanie świadczeń odszkodowawczych innego rodzaju, a więc takich jak: zwroty kosztów związanych z leczeniem (np. zakupu leków, wizyt lekarskich w prywatnych gabinetach czy prywatnej rehabilitacji) kosztów związanych z dojazdami do placówek medycznych (samego poszkodowanego, ale także członków jego rodziny), kosztów związanych ze zniszczeniem w wyniku wypadku przedmiotów osobistych, ubrań czy sprzętu elektronicznego. Tego typu straty są zawsze mierzalne, ich wartość może zostać wykazana w pieniądzu. Należy wskazać, że wypłaty odszkodowania należą się również kierowcom w momencie, kiedy doszło do uszkodzenia ich pojazdu. Osobną kategorią roszczeń są te, które należą się rodzinom osób zmarłych w wyniku wypadku komunikacyjnego. Tego rodzaju roszczenia odszkodowawcze mogą dotyczyć różnych sytuacji. Mowa tu zarówno o samej stracie członka rodziny, jak i stratach finansowych. Mogą one wynikać z faktu utraty ważnego lub wręcz jedynego źródła utrzymania. Przy szacowaniu wysokości zadośćuczynienia należnego rodzinie należy zwrócić baczną uwagę na różnorodne czynniki. Najważniejsze z okoliczności, które należy wziąć pod uwagę to: stopień pokrewieństwa, jaki łączył poszkodowanego z uprawnionym, zażyłość relacji pomiędzy zmarłym a uprawnionym do świadczenia wspólne zamieszkiwanie obu osób. Na podstawie omówionych czynników dokonywana jest odpowiednia ocena relacji i jej stopnia. Co za tym idzie, ocenia się intensywności krzywdy, za którą należy się zadośćuczynienie. Członkom rodziny należy się także stosowne odszkodowanie z tytułu pogorszenia się sytuacji majątkowej. Oszacowanie rozmiaru szkody i tym samym wysokości zadośćuczynienia odbywa się poprzez analizę stanu zdrowia poszkodowanego. Bierze się tu pod uwagę: powagę urazów ich wpływu na zdrowie w długim czasie wpływ na dalsze funkcjonowanie Analiza konkretnego przypadku odbywa się przede wszystkim na podstawie dokumentacji medycznej. Potwierdza ona przebieg leczenia, zarówno z pierwszego okresu po wypadku, jak i późniejszego. Duże znaczenie w określeniu wysokości odszkodowania ma również całość okoliczności związanych z jego codziennym funkcjonowaniem. Należą do nich: utrata możliwości realizacji pasji, wpływ na życie rodzinne wpływ urazu na codzienne funkcjonowanie. Przy zadośćuczynieniu bardzo ważne jest prawidłowe oszacowanie wysokości roszczenia. Przydaje się do tego specjalistyczna wiedza prawna i doświadczenia, nabywane przez lata pracy w sektorze doradztwa odszkodowawczego. Zadośćuczynienie za wypadek — zasady wypłaty Ubezpieczyciele działający na rynku finansowym są przedsiębiorstwami posiadającymi właścicieli i akcjonariuszy. Ich podstawowym celem działania jest więc zysk finansowy. Im większy zysk przyniesie dana spółka, tym większe będą zyski akcjonariuszy. Dlatego też ubezpieczyciele starają się zrobić wszystko, żeby swoje produkty (czyli polisy ubezpieczeniowe) sprzedawać możliwie jak najdrożej przy jednoczesnym zminimalizowaniu wysokości wypłacanych odszkodowań. Wtedy zyski z ich działalność będę najwyższe. Nie ma wątpliwości, że poszkodowanym w wypadkach komunikacyjnych zależy na uzyskaniu jak najwyższych kwot zadośćuczynienia. Kłóci się to jednak z powszechną pośród wszystkich ubezpieczycieli praktyką, którą jest zaniżanie kwot odszkodowań. Zdarzają się nawet odmowy jakichkolwiek wypłat dla poszkodowanych, nawet kiedy są one zasadne. Poszkodowani w wypadkach komunikacyjnych bardzo często stoją na straconej pozycji. Nie posiadają oni odpowiedniej wiedzy czy instrumentów prawnych, aby móc samodzielnie wyegzekwować należne zadośćuczynienie. Jak powszechnie wiadomo, średnie kwoty zadośćuczynień uzyskiwanych przez firmy odszkodowawcze są wyższe o ok. 30%. Osobną kategorią są ci poszkodowani, którzy zdecydują się na skierowanie swojej sprawy na drogę sądową. Mogą oni liczyć na zdecydowanie wyższe kwoty wypłacanych odszkodowań. Przeprowadzenie całego postępowania likwidacyjnego, czy złożenie odwołania może nie przynieść rezultatu. Często ubezpieczyciele zaniżają wypłaty czy też odmawiają przyznania odszkodowania co do zasady. Właśnie w takich wypadkach skierowanie sprawy jest najlepszym sposobem, aby uzyskać właściwe zadośćuczynienie za wypadek. Czytaj także Dalsze leczenie a odszkodowanie wypadek... 30 sierpnia 2017 Dalsze leczenie a odszkodowanie wypadek komunikacyjny Odszkodowanie wypadek komunikacyjny może narazić poszkodowanego na koszty związane z leczeniem. Dlatego powinien on zadbać o niezbędną dokumentację żeby uzyskać... Wypadek komunikacyjny, odszkodowanie dla pasażerów... 03 sierpnia 2018 Wypadek komunikacyjny, odszkodowanie dla pasażerów autobusu Gdy ma miejsce wypadek komunikacyjny odszkodowanie zostanie wypłacone poszkodowanym. Osoby, które są poszkodowanymi pasażerami autobusów mogą ubiegać się o zwrot... Kiedy przysługuje zadośćuczynienie w wypadku komunikacyjnym? Czy w przypadku śmierci osoby bliskiej? Tak, ale trzeba się o nie postarać. Kiedy przysługuje zadośćuczynienie w wypadku komunikacyjnym? W przypadku dochodzenia swoich praw do zadośćuczynienia za śmierć bliskiej osoby musimy zapamiętać, że takie świadczenie nie przysługuje nam automatycznie. Zadośćuczynienia i odszkodowania mogą domagać się osoby, które utraciły osoby bliskie w wyniku wypadku komunikacyjnego, wypadku przy pracy, także przy pracy w gospodarstwie rolnym, czy też w wyniku błędu medycznego. Świadczeń można domagać się od osoby odpowiedzialnej za spowodowanie szkody, a w przypadku posiadania ubezpieczenia OC, przez sprawcę szkody, odpowiedzialnym będzie jej ubezpieczyciel. - W pierwszej kolejności zostaniemy poproszeni o wykazanie bliskich relacji ze zmarłym, a także o wykazanie krzywdy jakiej doznaliśmy w związku ze śmiercią poszkodowanego – wyjaśnia Bartosz Kozak, Radca Prawny Kancelarii Radców Prawnych DRB współpracującej z Centrum Odszkodowań DRB. Naszą zażyłość ze zmarłym, jak również krzywdę możemy udokumentować równocześnie, chociażby poprzez ukazanie utraty więzi rodzinnej. Pamiętać również należy, iż wykazanie więzów rodzinnych nie zawsze oznacza, iż zmarła tragicznie osoba musi być członkiem rodziny w powszechnym rozumieniu. Zadośćuczynienie może być należne również osobie, która np. pozostawała ze zmarłym w tzw. związku partnerskim. Zobacz też: Co zrobić jeśli upadnie towarzystwo ubezpieczeniowe? W trakcie postępowania sądowego warto przedstawić możliwe jak najwięcej dowodów. Poświadczeniem naszej bliskiej relacji ze zmarłym mogą być: wspólne zdjęcia, filmy, zeznania rodziny, sąsiadów, przyjaciół czy współpracowników. Pamiętać również należy o tym, iż poza zadośćuczynieniem, które jest formą rekompensaty za doznaną krzywdę, mamy możliwość również ubiegania się o różnego rodzaju rekompensaty, takie jak: - zwrot kosztów związanych z leczeniem i organizacją pogrzebu, - odszkodowanie należne nam, gdy w skutek śmierci poszkodowanego nastąpiło znaczne pogorszenie naszej sytuacji życiowej, - ustalenie tak zwanej renty alimentacyjnej. Zobacz też: Wskazanie licznika przebiegu auta ma wpływ na cenę ubezpieczenia OC? Postępowanie sądowe się opłaca? Według danych Instytutu Wymiaru Sprawiedliwości osoby, które zdecydują się na postępowanie sądowe mogą ubiegać się o odszkodowanie średnio czterokrotnie wyższe niż w przypadku osobistych negocjacji z ubezpieczycielem. Badanie Instytutu dotyczyło wybranych orzeczeń sądów, w sprawach za szkody wyrządzone na osobie. Jak można zaobserwować niektóre zakłady ubezpieczeniowe dążą do ustalenia sztywnych kwot wypłacanych świadczeń. Nie da się jednak potraktować wszystkich jednakowo, do każdej sprawy trzeba podjeść indywidualnie. Nie można również wyciągać wniosków, że wszystkie odszkodowania przez ubezpieczycieli są zaniżone. Najmniej jednak, najlepiej w takim przypadku podjąć kroki prawne i sprawdzić swoją sprawę, czy i w jakiej wysokości należy nam się odszkodowanie. Wsparciem w takich sytuacjach są firmy specjalizujące się w pomocy przy uzyskaniu należnych odszkodowań. Centrum Odszkodowań DRB ze swojego doświadczenia potwierdza, że uzyskane kwoty odszkodowania i zadośćuczynienia na drodze postępowania sądowego mogą być kilkukrotnie wyższe, niż te przyznane w drodze decyzji przez ubezpieczyciela, ale oczywiście do każdej sprawy należy podejść indywidualnie. Zobacz też: Czy warto wykupować ubezpieczenie NNW? Dla przykładu, w jednej ze spraw, którą prowadziło DRB, początkowo ubezpieczyciel wypłacił kwotę po zł zadośćuczynienia dla męża i każdego z czwórki roszczących małoletnich dzieci po śmierci żony i matki. Po skierowaniu sprawy do Sądu za pośrednictwem Kancelarii Radców Prawnych DRB, Sąd finalnie uznał za zasadną kwotę po zł zadośćuczynienia dla każdego z roszczących. Inna sprawa pokazuje podobną zależność. Małoletniej dziewczynce po śmierci rodziców wypłacono po zł tytułem zadośćuczynienia za jednego rodzica (łącznie zł). Z kolei w drodze postępowania prowadzonego przez DRB, Sąd uznał za zasadną kwotę zł zadośćuczynienia za każdego z rodziców (łącznie zł). - Zasądzane kwoty zadośćuczynienia w wyrokach Sądowych wskazują, iż warto dochodzić swoich praw w sądzie w kwestii roszczeń o zadośćuczynienie po śmierci osoby bliskiej, gdyż w zdecydowanej większości wypadków zasądzane kwoty są znacznie wyższe niż kwoty przyznawane w drodze decyzji przez ubezpieczycieli - przyznaje Bartosz Kozak, Radca Prawny Kancelarii Radców Prawnych DRB współpracującej z Centrum Odszkodowań DRB. - Dodatkowo warto podkreślić, iż wg obecnego stanu prawnego, roszczenia tytułem zadośćuczynienia za śmierć osób bliskich przedawniają się po 20 latach od dnia zdarzenia (jeśli śmierć jest wynikiem przestępstwa). W efekcie jest możliwość dochodzenia zadośćuczynienia za śmierć osoby bliskiej, do której doszło jeszcze w latach dziewięćdziesiątych XX wieku. Zmiany wprowadzające 20-letni okres przedawnienia w takich sprawach weszły w życie 10 sierpnia 2007 r. (wcześniej obowiązywał 10-letni okres przedawnienia) i wszystkie sprawy, które w tym dniu nie były przedawnione zostały objęte 20-letnim okresem przedawnienia - podsumowuje Radca Prawny Bartosz Kozak z DRB. Zauważyć również należy, iż przepisy wprowadzające możliwość dochodzenia zadośćuczynienia za ból i cierpienie po śmierci osoby bliskiej weszły w życie w roku 2008. Natomiast w roku 2010 Sąd Najwyższy podjął uchwałę, która pozwala dochodzić zadośćuczynienia za naruszenie dóbr osobistych z powodu śmierci bliskiego także wtedy, gdy sprawa miała miejsce przed 2008 r. Tym samym Sąd Najwyższy w zasadzie zrównał sytuację osób dochodzących zadośćuczynienia za śmierć osoby bliskiej po zmianie przepisów w 2008 z tymi osobami, których bliski zginął w zdarzeniu przed rokiem 2008. Źródło: Informacje Kancelarii Radców Prawnych DRB współpracującej z Centrum Odszkodowań DRB. Polski system prawa przyznaje osobom bliskim zmarłego szereg uprawnień mających na celu zrekompensowanie tym osobom oczywistych negatywnych konsekwencji faktu śmierci bliskiej osoby. Zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę Poza możliwością dochodzenia roszczeń w postępowaniu karnym (np. zasądzane od sprawcy przestępstwa zadośćuczynienie za doznaną krzywdę) i szeroko pojętym postępowaniu administracyjnym (np. zasiłki pogrzebowe, dodatki rodzinne), osobom bliskim zmarłego szeroką gamę uprawnień daje przede wszystkim prawo cywilne, w tym w szczególności regulacja z art. 446 Kodeksu cywilnego (dalej: Zgodnie z treścią tego przepisu, o ile: wskutek czynu niedozwolonego nastąpiło uszkodzenie ciała lub został wywołany rozstrój zdrowia poszkodowanego, a w ich konsekwencji nastąpiła śmierć poszkodowanego, to od odpowiedzialnego za powstanie szkody (tj. również od zakładu ubezpieczeń jako gwaranta ubezpieczającego) można domagać się: 1) zwrotu kosztów leczenia i pogrzebu, 2) renty odszkodowawczej (alimentacyjnej), 3) jednorazowego odszkodowania za znaczne pogorszenie sytuacji życiowej oraz 4) zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. W pierwszej kolejności wskazać należy, iż expressis verbis możliwość dochodzenia zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w konsekwencji śmierci najbliższej osoby została do polskiego systemu prawa cywilnego wprowadzona dopiero ustawą z dnia r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw ( Nr 116, poz. 731), która weszła w życie dnia r. i dodała do art. 446 § 4 w brzmieniu: „Sąd może także przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.” Zauważyć przy tym trzeba, iż pomimo braku wyraźnego przepisu umożliwiającego dochodzenie zadośćuczynienia za śmierć osoby najbliższej przed r., to roszczenie takie istniało i można było go skutecznie dochodzić również przed tą datą. Możliwe bowiem było dochodzenie tego roszczenia przede wszystkim na podstawie art. 448 w zw. z art. 24 § 1 tj. jako zadośćuczynienie za naruszenie dobra osobistego, za jakie uznaje się relację i więź z druga osobą, a także na podstawie art. 446 § 3 tj. jako odszkodowanie za szeroko rozumiane pogorszenie sytuacji życiowej dochodzącego, w wyniku śmierci osoby dla niego najbliższej. Renta alimentacyjna przyznawana po śmierci bliskiej osoby Nie mniej jednak nauka i praktyka prawa od dłuższego czasu postulowała de lege ferenda za uregulowaniem możliwości dochodzenia zadośćuczynienia za śmierć osoby najbliższej wprost, tj. osobnym i wyraźnym przepisem stanowiącym o takim uprawnieniu. Tak więc ww. nowelizację Kodeksu cywilnego wprowadzającą art. 446 § 4 należy przyjąć z aprobatą, jako że rozwiewa ona wszelkie wątpliwości w tym zakresie nie pozostawiając Sądom możliwości uznania roszczenia osoby najbliższej zmarłego za bezpodstawne. W kwestii intertemporalności nadmienić jeszcze trzeba, iż art. 446 § 4 będzie mieć zastosowanie także w przypadkach, kiedy śmierć nastąpiła w dniu r. i później, ale na skutek zdarzenia wcześniejszego, sprzed wejścia w życie ustawy, natomiast art. 448 w zw. z art. 24 § 1 zastosujemy wówczas, kiedy także śmierć nastąpiła przed r. Bowiem jeszcze raz podkreślić trzeba, iż ww. nowelizacja nie ukonstytuowała nowego prawa podmiotowego, a jedynie zmieniła sposób realizacji i skonkretyzowała już istniejące uprawnienie (tak: wyrok SN z dnia r., I CSK 621/10, Legalis, oraz wyrok SN z dnia r., IV CSK 10/11, Biuletyn SN 2012, Nr 1, Przechodząc dalej, starając się w miarę jasno omówić sposób wykazania doznanej krzywdy, możliwość dochodzenia zadośćuczynienia i sytuację, w których Sąd udzieli nam ochrony naszego prawa zasądzając odpowiednią kwotę pieniężną, nie sposób nie zacząć od kwestii podstawowej, tj. od kwestii określenia kręgu osób, którym to uprawnienie przysługuje. Osoby bliskie uprawnione do zadośćuczynienia Jak wskazuje omawiany przepis uprawnienie to przysługuje bowiem jedynie najbliższym członkom rodziny zmarłego. Krąg uprawnionych jest więc już literalnie ograniczony względem chociażby uprawnionych do renty odszkodowawczej, gdzie ustawodawca mówi o „osobach bliskich”, co już prima facie jest kręgiem osób szerszym niż „najbliżsi członkowie rodziny zmarłego”. Doktryna i orzecznictwo w zasadzie jednolicie wskazują – również na gruncie art. 446 § 3 i uregulowanego tam jednorazowego odszkodowania – iż do kręgu najbliższych członków rodziny zmarłego należą niewątpliwie i przede wszystkim jego współmałżonek, rodzice i dzieci, zaś co do pozostałych i dalszych członków rodziny zmarłego, w szczególności jego wnuków i dziadków, a także krewnych w linii bocznej, niezbędnym jest wykazanie faktycznej silnej relacji rodzinnej pomiędzy zmarłym, a taką osobą, aby Sąd uznał ją za członka najbliższej rodziny (por. wyrok SN z dnia r., III PRN 77/69, OSN 1970, Nr 9, poz. 160). W zakresie dekodowania pojęcia najbliższego członka rodziny na gruncie art. 446 § 4 możliwym i często spotykanym w Sądach jest również odwoływanie do art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym do kręgu najbliższych członków rodziny należy także dziecko pozostające pod pieczą rodziny zastępczej. Konkubenci również osobami bliskimi Wskazać jednak trzeba, iż osoby nie mieszczące się w kręgu najbliższych członków rodziny, a należące do kręgu osób bliskich (np. osoba pozostająca we wspólnym pożyciu, tzw. konkubent), nie są pozbawione prawa do dochodzenia zadośćuczynienia za doznaną w wyniku śmierci osoby bliskiej krzywdę. Osoby te mogą bowiem domagać się zadośćuczynienia za śmierć na ww. podstawie prawnej, tj. na podstawie art. 448 w zw. z art. 24 § 1 Polecamy: Komplet : IFK + MK + Infororganizer Nowe wzory deklaracji i informacji PIT 2014 / 2015 Podyskutuj o tym na naszym FORUM Zasady przyznawania zadośćuczynienia osobom uprawnionym Idąc dalej, wskazać należy, iż przesłanki do dochodzenia zadośćuczynienia za śmierć osoby bliskiej są zasadniczo tożsame z przesłankami do otrzymania zadośćuczynienia przez poszkodowanego na ogólnej zasadzie z art. 445 Niezbędnym jest więc: 1) wykazanie zaistnienia czynu niedozwolonego (np. wypadku drogowego), 2) określenie odpowiedzialnego za ten czyn (np. Zakładu Ubezpieczeń ubezpieczającego sprawcę wypadku), 3) wykazanie, że doszło do uszkodzenia ciała (np. uraz wielonarządowy) lub wywołania rozstroju zdrowia (np. ciężka choroba) poszkodowanego, 4) a w ich konsekwencji nastąpiła śmierć poszkodowanego. 5) Dodatkowo niezbędnym jest połączenie zdarzenia, uszkodzenia lub rozstroju oraz śmierci normalnym związkiem przyczynowo-skutkowym, tj. wykazanie, że do uszkodzenia lub rozstroju doszło w wyniku zdarzenia, zaś śmierć nastąpiła z przyczyny uszkodzenia lub rozstroju. 6) Ostatecznie, koniecznym do wykazania przed Sądem jest dowiedzenie, iż po stronie osoby bliskiej wystąpiła krzywda, tj. szkoda niemajątkowa, zasadniczo utożsamiana z negatywnymi przeżyciami w sferze psychicznej. O ile wykazanie przesłanek pkt. 1)-5) najczęściej nie nasuwa większych trudności (czasami kwestionowany jest jedynie związek przyczynowo-skutkowy, np. poprzez twierdzenie, że poszkodowany zmarł z innego powodu niż obrażenia jakich doznał w wypadku), o tyle koniecznym jest należyte i wyczerpujące wykazanie krzywdy po stronie osoby bliskiej. Albowiem pamiętać należy, że przyznanie zadośćuczynienia ma zawsze charakter fakultatywny, Sąd nigdy nie jest zobligowany do zasądzenia zadośćuczynienia, tak też odpowiednie wykazanie krzywdy ma znaczenie nie tylko wpływające na wysokość zadośćuczynienia, ale na samą zasadność jego przyznania. Ocena zasadności uznania zadośćuczynienia dla osób bliskich Sąd oceniając doznaną przez osobę bliską krzywdę weźmie pod uwagę przede wszystkim jej zeznania, ale także zeznania świadków (nie świadków zdarzenia czy śmierci, a świadków krzywdy osoby bliskiej). Albowiem krzywda odnosi się do trudnej do uchwycenia straty niemajątkowej w psychice osoby, trudno byłoby więc opierać ją na jakichkolwiek dokumentach. Możliwym jest także powołanie przez Sąd biegłego z zakresu psychologii lub psychiatrii, który sporządzi opinię dotyczącą stanu zdrowia psychicznego osoby bliskiej, jej przyczyn i skutków. Wysokość zadośćuczynienia Ostatecznie, po wykazaniu wszystkich powyższych przesłanek, a przede wszystkim po wykazaniu zaistnienia krzywdy po stronie osoby bliskiej, Sąd zważy wysokość należnego zadośćuczynienia. Zadośćuczynienie ma charakter zindywidualizowany, tak też niezwykle istotne jest zbadanie charakteru konkretnej sprawy. Sąd jednak bez wątpienia weźmie pod uwagę wiek osoby bliskiej (im niższy tym zadośćuczynienie wyższe), siłę relacji wiążącej ją ze zmarłym (im silniejsza tym zadośćuczynienie wyższe), możliwość liczenia na tę osobę w przyszłości, gdyby śmierć nie nastąpiła (im większa tym zadośćuczynienie wyższe), oraz intensywność cierpień osoby bliskiej po śmierci (im większa tym zadośćuczynienie wyższe). Często wpływającymi na wysokość zadośćuczynienia za śmierć czynnikami są także: stopień zawinienia i działania sprawcy zdarzenia (np. umyślne i brutalne działanie), nagłośnienie medialne faktu śmierci (nawet jedynie w mediach lokalnych czy internecie), a także przyznane wcześniej kwoty z tytułu śmierci z innych źródeł (np. z ubezpieczenia NNW). Ostatecznie wskazać trzeba, że wysokość zadośćuczynienia uzależniona jest także od średniej stopy zamożności danego społeczeństwa, średnich zarobków i cen, stopy inflacji i siły nabywczej pieniądza, albowiem zadośćuczynienie nie może być i nie jest zupełnie oderwane od czynników obiektywnych, mimo że głównie skupia się na czynnikach indywidualnych. Mimo ww. indywidualizacji roszczenia o zadośćuczynienie oraz niezawisłości i niezależności Sądów, obecnie Sądy starają się jednak przestrzegać w miarę czytelnych i ujednoliconych kryteriów dla oceny podobnych spraw i przypadków. Nie są bowiem zupełnie niezwiązane wyrokami innych Sądów przynajmniej w zakresie dyrektywy nakazującej orzekać w podobnych sprawach podobnie, co gwarantuje obywatelom równość w traktowaniu i pewność prawa (por. wyrok SN z dnia r., II KKN 351/99, Prok. i Prawo 2001, Nr 6, s. 11; wyrok SA w Łodzi z dnia r., I ACa 512/13, Legalis). Przykładowe wysokości zadośćuczynień Na zakończenie można więc wskazać kilka przykładowych najnowszych orzeczeń Sądów w tego typu sprawach, aby określić mniej więcej średnią wysokość zasądzanych kwot. Za śmierć syna i brata w wypadku komunikacyjnym po zł na rzecz każdej osoby bliskiej (wyrok SA we Wrocławiu z dnia r., I ACa 330/13, utrzymujący w mocy wyrok SO w Wrocławiu z dnia r. sygn. akt I C 34/12). Za śmierć ojca i męża w wypadku drogowym po zł na rzecz każdej osoby bliskiej (wyrok SA w Białymstoku z dnia r., I ACa 365/12, utrzymujący w tym zakresie w mocy wyrok SO w Łomży z dnia r., I C 248/11). Za śmierć matki i partnerki życiowej w wypadku komunikacyjnym zł na rzecz małoletniego dziecka, ale oddalone powództwo co do partnera życiowego (wyrok SA w Warszawie z dnia r., I ACa 1270/12, zmieniający wyrok SO w Warszawie z dnia r., I C 154/10). Przedmiot niniejszego artykułu jest oczywiście szerszy niż da się to ująć w tak krótkim opracowaniu, w związku z czym wszystkich zainteresowanych niniejszym tematem zapraszam zatem do sięgnięcia po fachową literaturę oraz dość bogate orzecznictwa sądowe, w tym w szczególności dorobek orzeczniczy Sądu Najwyższego i Sądów Apelacyjnych. Warto również sięgnąć po pomoc firm odszkodowawczych i profesjonalnych pełnomocników przy dochodzeniu roszczeń z tytułu śmierci osoby bliskiej, co zdecydowanie może ułatwić zarówno przejście przez proces, jak też określenie wysokości dochodzonych w nim kwot, zarówno na kanwie konkretnego przypadku, jak i w odniesieniu do linii orzeczniczej danego Sądu.

wysokość zadośćuczynienia po wypadku komunikacyjnym forum